Może się to wydawać dziwne, ale Wolfenstein 2, gra polegająca na zabijaniu nazistów w trakcie alternatywnej linii czasu, w której alianci przegrali II wojnę światową i walczą teraz o odzyskanie USA i Europy, ma wiele do powiedzenia na temat zespołu stresu pourazowego (z ang. PTSD). We wczesnych momentach gry gracz otrzymuje kilka ważnych informacji na temat bohatera B.J. Blazkowicza: dorastając jako półżydowski chłopiec wobec obelżywego ojca i biednej imigrantki, B.J. cierpiał w dzieciństwie wypełnionym strachem i przemocą domową .
W rezultacie doznał urazu i ta trauma była paliwem dla jego płonącej złości przez cały ten czas, co doprowadziło go do zostania żołnierzem i walki na wojnie. Relacje między nim, jego matką i jego ojcem są coraz bardziej eksplorowane, gdy gra toczy się dalej, a intensywność, z jaką opowiadana jest historia, powinna być przynajmniej doceniana przez gracza. Zjawisko z jakim mamy tu do czynienia jest uczciwe i brutalne zarazem. Ta kampowa, krwawa gra wideo o zabijaniu nazistów wydaje się mieć tak potężne przesłanie o toksycznej męskości.
Wersja językowa: polska
Wersja opakowania: polska